Ronald heeft NAH: "Het leven is goed"

Ronald’s collega’s dachten 10 jaar geleden dat hij een grapje maakte toen hij ineens niet meer aanspreekbaar was. Zelf wist hij gelijk: dit is niet goed. Op zijn 42e kreeg Ronald meerdere beroertes. Hoewel hij kampt met afasie en de fysieke gevolgen van zijn niet aangeboren hersenletsel, is het leven goed: “ik heb niks te klagen.”

De dag was nog maar net begonnen. Ronald werkte als schilder en stuurde zijn collega’s aan: “Ik weet nog dat ik aankwam bij de klus en het werk onder mijn collega’s verdeelde. In een keer was ik weg. Er is een ambulance gebeld en schijnbaar heb ik nog gepraat. Kort daarna kreeg ik nog een beroerte. Het was kantje boord.” 

Het herstel was lang. Ronald bracht maanden door in het ziekenhuis en bij het revalidatiecentrum van Klimmendaal in Apeldoorn. Daar moest hij bijvoorbeeld opnieuw leren lopen, want zijn rechterzijde was verlamd geraakt. Ook had -en heeft- hij te maken met afasie, een taalstoornis waarbij onderdelen van je taalgebruik niet meer goed werken: “De woorden zitten in mijn hoofd, maar komen niet altijd uit mijn mond.”  

Letterlijk en figuurlijk rust 

Eenmaal thuis keerde hij terug naar zijn nu ex-vrouw en hun twee jonge kinderen. “De kinderen waren toen 8 en 4 jaar. Die wisten niet beter. Maar voor mijn ex-vrouw was het te veel; de zorg voor de kinderen en haar man in de lappenmand.” Toen Ronald door een val ook nog eens zijn heup brak, ging het niet meer. Nadat hij opnieuw gerevalideerd was (“bij een groepsvoorziening waar we alles samen deden, ik vond het niks”), verhuisde hij uiteindelijk naar zijn appartement aan de Schorpioenstraat.  

“Het idee om ergens anders te gaan wonen, kwam van mijn ex-vrouw en de thuisbegeleider die ik had. De begeleider was hier geweest en enthousiast.” Ronald bloeide op in zijn nieuwe appartement, hij vond er letterlijk en figuurlijk rust: “In mijn oude huis sliep ik veel en ik had last van geluiden van de buren. Hier was het stil. Ik val nu makkelijk in slaap.” Ronald woont zelfstandig aan de Schorpioenstraat en heeft een regiebegeleider. Deze zorgt voor Ronald’s zorgplan en is zijn eerste aanspreekpunt als er iets is. Dat is gelukkig niet vaak. 

Het grootste voordeel van zijn appartement is misschien wel de extra slaapkamer. Daardoor is het mogelijk dat Ronald’s zoon nu al bijna een jaar grotendeels bij hem woont. “Hij volgt een horeca-opleiding en vanuit hier is hij sneller bij zijn werk en studie. Hij is veel op pad, vliegt heen en weer. Als hij laat thuiskomt, steekt hij altijd even zijn hoofd om de hoek: ‘Ik ben er weer.’ Mijn dochter komt om de week langs en slaapt hier soms ook. Het is goed zo.” 

Het leven is goed 

Dat het goed gaat met Ronald is duidelijk te merken. Hij is opgewekt, lacht veel en benadrukt dat het goed gaat en het leven prima is. Natuurlijk ervaart hij dagelijkse gevolgen van zijn niet aangeboren hersenletsel. Door afasie is praten lastig. Hij heeft nog steeds fystiotherapie bij Leeuwis Fysiogroep. Ook moet Ronald zijn energie verdelen: dit gesprek is intensief, dat betekent dat er vanavond minder energie is voor zijn wekelijkse zwemsessie. Wat ook nog eens een flinke work out is, vanwege het zelf moeten uit- en aantrekken van zijn zware, aangepaste laars. En ook zijn rechterarm doet niet meer wat Ronald wil: “Soms doet hij niks, soms heb ik ineens een vuist.”  

Maar Ronald heeft plezier in het leven: “Ik woon in een appartement met prachtig uitzicht. Bij Activiteitencentrum Teuge teken ik en drink ik koffie. Ik fiets, koud of niet, op mijn driewieler door de bossen en langs de IJssel. Soms naar Ugchelen om het graf van mijn ouders, tante en ex-schoonvader te bezoeken. En binnenkort wil ik naar Deventer en terug. Ik heb zat te doen, echt waar. Het is wat het is,” besluit Ronald, “maar ik vind het best. Het leven is goed nu.”  

Heb jij of een naaste te maken met niet-aangeboren hersenletsel? En wil je weten wat Siza voor jou kan betekenen als het gaat om wonen, trainen of behandeling? Bekijk de mogelijkheden op https://www.siza.nl/nah. Of neem contact op met Siza Entree voor aanmelden of advies. Mail naar sizaentree@siza.nl of bel 088 377 91 99.

(18-5-2022)

Verhaal

Lees verder
  • Lees verder

    Niks moet, alles mag

    Mede dankzij NL Doet werd begeleider Lisette geïnspireerd. Wat vrijwilligers doen bij onze siza-locaties tijdens NL Doet, kunnen wij ook. Samen met een klein groepje cliënten met een indicatie voor dagbesteding staken ze de handen uit de mouwen. Ze begonnen met vijf cliënten, maar nu, zo'n 10 jaar later, helpen er elke maandag 6 andere cliënten in het Ouderen Woon/zorgcentrum Oosterwolde van Innoforte in Velp. (24-7-2023)

  • Lees verder

    Maak kennis met het bijzondere duo, Hassan en Marion!

    Sinds het begin van dit jaar woont Marion op Het Oosterveld. Ze heeft altijd al een passie gehad voor vrijwilligerswerk. "Nu ik niet meer werk, wil ik ook hier graag mijn tijd besteden aan vrijwilligerswerk. Hassan, afkomstig uit Syrië, woont nu bijna twee jaar in Nederland. (17-7-2023)

  • Lees verder

    Hoogste punt viering bij nieuwbouw Schoppenkoning 18 op landgoed ’s Koonings Jaght

    Op landgoed ’s Koonings Jaght verloopt de bouw van Schoppenkoning 18 voorspoedig en onlangs werd het hoogste punt bereikt. Om deze mijlpaal te vieren, waren bewoners van ’s Koonings Jaght, hun verwanten, collega's en de bouwlieden uitgenodigd om aanwezig te zijn bij een feestelijke viering. (13-7-2023)

  • Lees verder

    De juiste plek gevonden - SizaWerk

    Maak kennis met Jougo, een 23-jarige jongeman die geboren en getogen is in Dieren. Jougo heeft de afgelopen jaren een mooie reis doorgemaakt, waarin hij niet alleen een nieuwe plek heeft gevonden om te wonen, maar ook persoonlijke en professionele groei heeft ervaren. Met de ondersteuning van SizaWerk, coaching en re-integratie heeft Jougo zijn weg gevonden naar een baan bij de Jumbo. Laten we ontdekken hoe Jougo zijn uitdagingen heeft overwonnen.  (26-6-2023)

  • Lees verder

    Dag van de Overprikkeling: het verhaal van Nanette

    Wanneer de hoeveelheid prikkels die je binnenkrijgt een last wordt, spreken we van 'overprikkeling'. Dit overkomt ons allemaal weleens, maar als je dagelijks te maken hebt met constante overprikkeling en je je hele leven moet aanpassen omdat het overweldigend wordt, wordt het een enorme uitdaging. Op de Dag van Overprikkeling, op 23 juni 2023, die is opgericht door de Hersenstichting om meer bewustzijn en kennis te verspreiden over overprikkeling als gevolg van hersenletsel, deelt Nanette haar verhaal. (22-6-2023)

  • Lees verder

    Samenwerking met Eromes

    We zijn trots dat we samenwerken met Eromesmarko. Zij ontwerpen, maken en leveren meubels en inrichtingsideeën, vooral voor scholen.  (5-6-2023)

  • Lees verder

    Trots: koffiemok van Atelier23 en Douwe Egberts bij het Nederlands Openlucht Museum

    Eind vorig jaar startte Atelier 23 met de ontwerpwedstrijd voor het Nederlands Openluchtmuseum in samenwerking met Douwe Egberts. Vandaag werd vandaag de eerste koffiemok met kunst uitgereikt in het museum. (12-5-2023)

  • Lees verder

    Informatiebijeenkomsten bij NAH expertisecentra Siza: verder met NAH

    Hoewel hersenletsel vaak ingrijpend is, duurt het soms jaren voordat het als zodanig wordt herkend. Soms zoeken mensen jaren naar hulp en dat is jammer, want er zijn goede behandelingen om te leren omgaan met hersenletsel. Hersenletsel kan ook leiden tot afasie, een taalstoornis. Leren omgaan met afasie stopt niet na de revalidatiefase; ook daarna valt er nog veel te bereiken. Bovendien kunnen zich nieuwe vragen voordoen. Wil je meer weten over wat er mogelijk is na niet-aangeboren hersenletsel (NAH) met of zonder afasie? Kom naar één van de inloopspreekuren van de Expertise- en afasiecentra NAH van Siza in Gelderland en Brabant. (26-4-2023)

  • Lees verder

    Beleven in Muziek (BiM)

    BiM is een afkorting voor Beleven in Muziek. Het gaat niet alleen over muziek, maar ook over andere dingen zoals contact maken, aanraking, geur en ritme. Mensen met Ernstige Meervoudige Beperking (EMB) kunnen hier veel plezier aan beleven, maar ook mensen met een Licht Verstandelijke Beperking (LVB) vinden het fijn. (17-4-2023)

  • Lees verder

    Bep woont al 50 jaar tevreden in Het Barentszhuis

    Bep is een vrouw van 69 jaar met een goed gevoel voor humor, ze zit vol verhalen en is ondernemend. Ze woont al meer dan 50 jaar met plezier op Het Barentszhuis. Bep heeft spasmen en is daardoor afhankelijk van een rolstoel, maar met de hulp van de begeleiding van Siza slaagt ze erin om zo onafhankelijk mogelijk te wonen. (13-4-2023)

Rendertime:0.367seconds(Logging enabled)