Dag van de Overprikkeling: het verhaal van Nanette

Wanneer de hoeveelheid prikkels die je binnenkrijgt een last wordt, spreken we van 'overprikkeling'. Dit overkomt ons allemaal weleens, maar als je dagelijks te maken hebt met constante overprikkeling en je je hele leven moet aanpassen omdat het overweldigend wordt, wordt het een enorme uitdaging. Op de Dag van Overprikkeling, op 23 juni 2023, die is opgericht door de Hersenstichting om meer bewustzijn en kennis te verspreiden over overprikkeling als gevolg van hersenletsel, deelt Nanette haar verhaal.

Toen Nanette, 52 jaar oud, twee jaar geleden een herseninfarct kreeg, veranderde haar leven compleet: “In het begin concentreerde ik me vooral op de fysieke symptomen, maar naarmate ik herstelde, besefte ik dat andere klachten een veel grotere rol speelden.”

Het besef dat het niet meer gaat

Eenvoudige alledaagse taken zoals boodschappen doen, koffiedrinken met vriendinnen en winkelen werden ineens enorme uitdagingen. Geluiden, drukke plaatsen en luide reclames en verpakkingen kon ik niet meer verdragen. Het dragen van oorbellen was onmogelijk geworden, want het geluid ervan maakte me gek. Zelfs douchen was een opgave, want na het voelen van al die waterstralen op mijn huid was ik compleet uitgeput. Een avondje naar de film was geen succes; ik kan me niet eens herinneren welke film het was of waar het over ging. Het is allemaal aan me voorbijgegaan.”

Op weg naar Klimmendaal op de fiets wees een vriendelijke meneer me erop dat mijn achterband zacht was. Plotseling en onverwacht van achteren. Ik belandde bijna met fiets en al in de bosjes en mijn hartslag schoot omhoog naar 200.

Weer aan het werk

Na een paar maanden was ik gedeeltelijk weer aan het werk. Maar ik merkte dat ik regelmatig plotseling misselijk werd. Eerst dacht ik dat het wel over zou gaan, maar na een tijdje besloot ik toch maar naar de huisarts te gaan. Misschien had ik een buikvirus. Maar nee, het bleek overprikkeling te zijn. Zonder dat ik het doorhad, kreeg ik zoveel prikkels binnen dat mijn brein ze niet meer kon verwerken. Als reactie daarop voelde ik me misselijk. Het was een beschermingsmechanisme waarvan ik het bestaan niet kende.

Herkennen van signalen

(Onverwachte, harde) geluiden, visuele prikkels, drukte, moeilijke gesprekken, emoties, licht, aanraking - het zijn allemaal prikkels. Zonder een filter ontstaat er een chaos in mijn hoofd. Mijn oren gaan suizen, mijn linker gezichtshelft begint te tintelen, mijn zicht wordt slechter. En dan komt die golf van misselijkheid.

Inmiddels herken ik de signalen. Ik weet dat het moeite zal kosten om mijn hoofd weer tot rust te brengen. Ik zal waarschijnlijk slecht slapen na een drukke dag. Overal moet ik continu oordoppen bij me hebben.

 Ermee leren omgaan

Mijn aandacht richten op mijn lichaam in plaats van mijn gedachten helpt. Een boswandeling, rust zoeken en ontspanningsoefeningen helpen. En vooral proberen te veel prikkels te vermijden. Dat klinkt makkelijker gezegd dan gedaan, want overal zijn prikkels te vinden.

Expertisecentrum in Teuge

Sinds vorig jaar volg ik bij Siza de Hersenz-behandeling in het Expertisecentrum in Teuge, waar ik heb geleerd om met NAH om te gaan. Dit is de belangrijkste les die ik de afgelopen twee jaar heb geleerd. Ik heb geleerd mijn beperkingen te accepteren, mijn energie op de beste manier te verdelen en handige tips en trucs om dit in mijn dagelijks leven in te passen. Het is een uitdagend proces geweest, waarbij ik stap voor stap vooruit ben gekomen dankzij de Hersenz-behandeling bij Siza. Hoewel het niet altijd even goed gaat en het soms heel lastig blijft, is mijn leven weer leefbaar en leuk geworden.

Wil je meer weten over wat er mogelijk is na niet-aangeboren hersenletsel (NAH) met of zonder afasie? Kijk op www.siza.nl/nah of regionaal Expertisecentrum NAH Teuge.

(22-6-2023)

Nieuwsbericht