Kleine stapjes
De grootste uitdaging? Niet alle cliënten staan te springen om een aangepast voedingspatroon. Ze zijn bang dat ze niets lekkers meer mogen eten van de diëtist. “Maar we kijken juist naar wat iemand nu gewend is om te eten en drinken, en proberen dat met kleine stapjes aan te passen. Zo had ik een ooit een cliënt die, naarmate ze ouder werd, steeds wat voller werd. Ze dronk elke dag appelsap, en wij hebben toen haar appelsap iets aangelengd met water. Voor haar geen grote verandering, maar ze viel daardoor wel langzaamaan weer af.”
Groene stickers
Ze helpen cliënten om betere voedingskeuzes te maken. Op veel locaties worden de maaltijden bezorgd. “Cliënten of hun begeleiders kiezen dan van tevoren het weekmenu uit. Om dat makkelijker te maken, plakken wij stickers in de menuboekjes. Maaltijden met een rode sticker zijn minder geschikt, omdat ze bijvoorbeeld weinig vezels of veel calorieën bevatten. De maaltijden met een gele sticker zijn al wat beter, maar nog niet optimaal. De groene maaltijden raden wij aan. De bestickering kan per persoon verschillen. Als iemand bijvoorbeeld darmproblemen heeft, zoals obstipatie, letten we meer op vezels. Toch gaat het om balans. Cliënten mogen ook heus op z’n tijd genieten van een ‘rode maaltijd’.”
Maar ook cliënten die zelf boodschappen doen worden begeleid. Corine: “Tachtig procent van wat er in de supermarkt ligt, past niet in een gezond voedingspatroon.” En vaak zijn de goedkoopste producten ook de ongezondste, wat voor cliënten met een beperkt budget best lastig is. “We proberen cliënten te motiveren zelf de gezondere keuzes te willen maken. Wanneer zij zélf aangeven dat ze iets willen veranderen, werkt dat veel beter dan wanneer een begeleider, arts of verwant ze dat oplegt.”
Multidisciplinair werken
Door multidisciplinair te werken, zijn de diëtisten nauw betrokken bij andere vakgroepen, zoals de vakgroep Logopedie. Logopedisten bepalen dan welke consistentie van voeding een cliënt kan of mag eten. Vervolgens helpen de diëtisten bij de praktische uitvoering hiervan.
Een dag met een gouden randje
Ook adviseren ze cliënten met decubitus (een beschadiging van de huid en het weefsel onder de huid), ook wel bekend als drukplekken of doorligwonden. Hiervoor werken ze nauw samen met wondverpleegkundigen. “Om wonden sneller te doen genezen, geven wij een voedingsadvies met voldoende eiwitten. Het gebeurt wel eens dat een cliënt met decubitus de eiwitrijke maaltijden niet zo lekker vindt. Dan geven we een aantal opties, en stellen de vraag: wat zou je het minst lastig vinden om te eten? We zoeken naar de gulden middenweg. En als het gelukt is om wonden goed dicht te krijgen, hebben we echt een dag met een gouden randje.”
"Wij houden wel van een uitdaging"
De drie collega’s werken dan wel afzonderlijk op locaties, toch zien ze elkaar iedere dinsdagochtend bij hun teamoverleg. Ze praten elkaar bij en nemen de verwijzingen door. “We checken altijd even bij elkaar hoe het gaat en we weten elkaar goed te vinden. De complexiteit van cliënten en hun zorgvraag neemt steeds meer toe. Het is fijn om dan met elkaar te sparren. Al pratende komen we op nieuwe ideeën.”
En de toekomst? In de toekomst wil de vakgroep zich nog meer focussen op preventie, het voorkomen van voedingsgerelateerde problemen. Bovendien is het heel belangrijk dat de begeleiders binnen Siza meer leren over een gezonde leefstijl. Soms sluit een diëtist op locatie aan in een teamoverleg om hen te vertellen over het maken van bewuste eetkeuzes voor hun cliënten.
Kortom, werk aan de winkel. Voor de vakgroep Diëtetiek is dat geen probleem: “Wij houden wel van een uitdaging.”
